Asetal, poliasetal ve poliformaldehid olarak da bilinen POM, yüksek sertlik, düşük sürtünme ve mükemmel boyut kararlılığı gerektiren hassas parçalarda kullanılan bir mühendislik termoplastiğidir. Sağlam, çözücü ve alevlere dayanıklı bir plastik olması sebebiyle dişli, yuva, pencere kılavuzu, hoparlör ızgarası, fermuar, çakmak, aerosol vanası, emniyet kemeri ve mobilya bileşenlerinde kullanılır.
1920: Polioksimetilen, Hermann Staudinger tarafından keşfedilmiştir.
1950'lerin sonu/1960'ların başı:MacDonald'ın (DuPont) 1952 yılında bir türü sentezlemede yakaladığı başarıyı takiben ticarileştirme
1959:Dal Magore tarafından icat edilen, sıcak ortamda kararlı olan bir POM homopolimerinin üretimi.
1962:Celanese tarafından icat edilen bir POM kopolimerinin üretimi
POM, mekanik kuvvetlerin etkisine maruz kaldığında, çeşitli kimyasal, yakıt, diğer ortamlarla temas halindeyken ve hatta yüksek sıcaklıklar altında dahi yüksek sağlamlık ve dayanıklılığı üstün esneklik, tatmin edici kayma sürtünmesi davranışı ve mükemmel boyut kararlılığı ile birleştirir.
Poliasetaller, formaldehidin homo veya kopolimerizasyonuyla üretilen yarı kristalin temoplastiklerdir. Kimyasal yapıları şöyledir:
POM uygulamaları mekanik veya hammadde olarak %100 geri dönüştürülebilir ve çöp yakma tesislerinde enerji geri kazanımı sağlanabilir.
En uygun geri kazanım seçeneği birçok koşula bağlıdır. Bu koşullar arasında mahalli mevzuat, plastik parça tasarımı, ayırma tesislerine erişim, bölgesel lojistik ve geri dönüşüm maliyetleri bulunur.
